Tytuł wystawy „Ambulatorium” to medyczne sformułowanie oznaczające strefę doraźnej pomocy w sytuacji kryzysowej. Interesują nas nowe funkcje i przestrzenie, w których mają miejsce oddolne akty solidarności, działania tu i teraz. Przyglądamy się architektonicznym interwencjom ad hoc, samokonstytuującym się przestrzeniom publicznym i punktom spotkań, sięgamy po fantazyjną fikcję polityczną.
Na ile taka przestrzeń na solidarność może stanowić również laboratorium, w którym opracowujemy i testujemy receptury zmian na dłużej? Czy działając spontanicznie możemy wypracować strategie, które będą nam służyły na czas “po kryzysie”? A może to właśnie kryzys jest naszą nową normalnością?
Do udziału w wystawie zaprosiłyśmy siedem osób z Polski i zagranicy, które stworzyły międzynarodowe i interdyscyplinarne zespoły. Efektem ich prac są trzy projekty, które miały na celu sprawdzenie elastyczności istniejących budynków na potrzeby dostosowania ich dla miejsca zbiorowego zamieszkania dla osób uciekających przed wojną, stworzenie multifunkcjonalnej przestrzeni spotkań i wsparcia oraz ułożenie spekulacyjnego programu rozwiązań systemowych w odpowiedzi na współczesne kryzysy humanitarne i problem nieodpłatnej pracy opiekuńczej.
Opowieści o trosce w stosunku do poszczególnych osób, grup społecznych i kolejnych wcieleń materii spaja nasza kuratorska historia o powstawaniu samej wystawy i jej architekturze. Elementy i materiały użyte do jej budowy pochodzą z magazynów Muzeum Architektury. Są to pozostałości poprzednich ekspozycji. Zależało nam na podkreśleniu, że ponowne wykorzystanie dostępnych materiałów i przestrzeni stanowi dla nas tak strategię kuratorską, jak i projektową. Zestawienie elementów znajdujących się w magazynach udostępniamy jako źródło wiedzy i inspirację dla każdej osoby, która będzie w przyszłości projektować wystawy dla Muzeum.
Barbara Nawrocka + Dominika Wilczyńska
Palimpsest
Przyglądamy się czterem budynkom z Warszawy i jednemu z Ivano-Frankivska, które w ostatnich miesiącach musiały radykalnie zmienić swoje przeznaczenie i dopasować do potrzeb osób uciekających przed wojną. Wszystkie były prywatnymi biurowcami, które stały się domami. Jak przebiegała ta transformacja? W jaki sposób nowa funkcja wpłynęła na układ przestrzenny i tożsamość tych miejsc? Czego wreszcie możemy nauczyć się na podstawie tego procesu? Elementem naszych poszukiwań jest także projekt uniwersalnej struktury, która jest w stanie przyjąć różnorodne programy funkcjonalne i różnorodnych użytkowników bez konieczności prowadzenia czasochłonnych i drogich modernizacji. To teoretyczny model ciągle zmieniającej się i nigdy nie zdefiniowanej kryzysowej architektury stworzony na potrzeby czasów, w których każda architektura musi być kryzysowa.
Milena Trzcińska + Anastasiya Ponomaryova + Łukasz Stępnik
Eclipse 2.0
Biuro podróży im. Robin Hooda specjalizuje się w łączeniu odpoczynku z profesjonalną terapią psychologiczną. Naszą ofertę realizujemy poprzez przejęcia majątku osób, które zdobyły go w nieuczciwy sposób. Dziś mamy przyjemność zaprezentować Wam nasz najnowszy projekt: ECLIPSE 2.0 – czyli wakacje na jachcie, który do niedawna był własnością rosyjskiego oligarchy Romana Abramowicza. Jak nam się to dało? Poznajcie historię pierwszego pływającego hubu do leczenia traum wojennych.
Dominika Janicka + Magda Szpecht
Jednostka troski
Czy solidarność może być strategią urbanistyczną? “Jednostka Troski” to propozycja prototypów programowo – przestrzennych, które odpowiadają na konkretne potrzeby życia codziennego, pozwalają na kolektywne i efektywne wykonywanie pracy domowej oraz wypełniają luki w tkance miasta i lokalnych społeczności. Prototypy te można łączyć ze sobą tworząc centra troski lub lokalizować w nowych i istniejących budynkach mieszkalnych oraz obiektach i przestrzeniach publicznych tworząc sieci troski. Bloczek betonowy, to podstawowy element konstrukcyjny, który symbolizuje akt budowy i odbudowy oraz indywidualną kontrybucję na rzecz większej idei.
Eugenia Bevz + Karolina Częczek
ENG
Ambulatorium term triggers associations with emergency medical care, but we are more interested in other crisis situations, when spaces acquire new functions and become venues for grassroots acts of solidarity, actions in the here and now. We look at ad hoc architectural interventions, self-constituted public spaces and meeting points, and we even reach for political fiction.
To what extent can such a space of solidarity also be a laboratory in which we develop and test recipes for longer-term change? By acting spontaneously, can we develop strategies that will serve us in the “post-crisis” era? Or has the crisis become our new normal?
We have invited seven people from Poland and abroad to participate in the exhibition, who have formed international and interdisciplinary teams. Their work has resulted in three projects aimed to test the flexibility of existing buildings in the context of their adaptation to serve as collective centres for people fleeing war or multifunctional meeting and support spaces. They have also come up with a speculative programme of systemic solutions in response to contemporary humanitarian crises and the problem of unpaid care work.
The stories of care extended to individuals, social groups and successive incarnations of matter are tied together by our curatorial tale about the creation of the exhibition itself and its architecture. The elements and materials used in its construction have been taken from the warehouses of the Museum of Architecture. They are remnants of previous exhibitions. We wanted to emphasise that reusing available materials and spaces is a strategy that we apply in both our curatorial practice and design. We have juxtaposed the reclaimed elements as a source of knowledge and inspiration for anyone designing exhibitions for the Museum in the future.
Barbara Nawrocka + Dominika Wilczyńska
Palimpsest
We would like you to look at four buildings in Warsaw (Poland) and one in Ivano-Frankivsk (Ukraine) that have had to radically change their purpose in recent months and adapt to the needs of those fleeing their homes after the Russian aggression on Ukraine. All of them are former offices that unexpectedly became homes. How are they organized? How has the new function affected their layout and identity? And finally, what can we learn from this process?
As part of our research, we propose a theoretical spatial structure for a universal building, which can accommodate different residents and programs over time. It is a new model for an ever-transforming and never-defined emergency architecture, because in the times of a constant crisis, all architecture becomes emergency architecture.
Milena Trzcińska + Anastasiya Ponomaryova + Łukasz Stępnik
Eclipse 2.0
The Robin Hood Travel Agency specialises in combining relaxation with professional psychotherapy. We are able to provide our offer thanks to the requisitioned assets of people who have acquired them by fraudulent means. Today, we are pleased to present you with our latest project: ECLIPSE 2.0 – that is, a holiday on a yacht owned until recently by the Russian oligarch Roman Abramovich. How did we make it happen? Learn the story of the first floating hub for the treatment of war trauma.
Dominika Janicka + Magda Szpecht
A Unit of Care
Can solidarity be an urban strategy? he „Care Unit” is a proposal of programmatic prototypes that respond to specific needs of everyday life, allow for collective and effective domestic labor, and fill the gaps in the fabric of the city and community. These prototypes can be combined with each other to create care centers or located in new and existing residential buildings, public facilities and spaces, creating networks of care.A concrete block is a basic construction element that symbolizes the act of building and rebuilding, as well as an individual contribution to a larger idea.
Eugenia Bevz + Karolina Częczek
Wystawa powstała w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Architektury DoFA 2022 organizowanej przez Stowarzyszenie Architektów we Wrocławiu we współpracy z Muzeum Architektury we Wrocławiu,
fotografie wystawy: Mirosław Łanowiecki [MA]
The exhibition was created as part of the Lower Silesian Architecture Festival DoFA 2022 organized by the Association of Polish Architects, Wrocław branch in cooperation with the Museum of Architecture in Wroclaw
photo: Miroslaw Lanowiecki [MA]